Heupdysplasie

Heupdysplasie

HD

Heupdysplasie ook wel  HD genoemd, is een afwijking van de heupgewrichten bij de hond. Dit komt voornamelijk voor bij grote en middelgrote hondenrassen. Maar soms komt men het ook tegen bij kleine hondenrassen. HD komt niet alleen bij rashonden voor, maar ook bij kruisingen.



heupkop en heupkom



Heup

Het heupgewricht van de hond bestaat uit een heupkom, heupkop en het gewrichtskapsel. Bij een gezonde heup is de bolronde kop glad. Verder wordt de heup omringd door banden, gewrichtskapsel en spieren, die alles op zijn plaats houden als de kom voldoende diep is.
Het dijbeenkop kan draaien in de bekkenkom en heeft een vrij ruime beweging. Echter zal bij het draaien de kop wel goed aangesloten moeten blijven in de kom. Dit is niet allen nodig voor het goed kunnen functioneren van een hond, maar is nodig voor een normale ontwikkeling van het gewricht van jonge pups, die in verhouding heel hard groeien. De ervaren dierenarts kan al bij een pup van circa 8 weken oud voelen of de heupen stabiel zijn. Hij voelt dan of de heupkop " vast "in de heupkom zit, wat dan aan toont dat de heupen zich normaal zullen ontwikkelen.

Oorzaak

Heupdysplasie wordt veroorzaakt door een combinatie van erfelijke en uitwendige factoren. HD is een erfelijke afwijking, maar ook uitwendige factoren kunnen hier invloed op hebben. Zoals bijvoorbeeld de groeisnelheid, beweging, lichaamsgewicht, voeding en de spierontwikkeling.
Om te kunnen vast te stellen of de hond last van heupdysplasie heeft, neemt men een röntgenfoto. Na het bestuderen van de foto kan men een waarde geven aan de heupen, men noemt dit de Norbergwaarden.



röntgenfoto van de heupen


  Gevolgen

De gevolgen voor een jonge hond als er teveel speling tussen kop en kom zit, dan kunnen er misvormingen ontstaan. Bijvoorbeeld  dat de bekkenkom te ondiep wordt, ook kan de dijbeenkop vlak worden. Als de aansluiting van de kop in de kom onvoldoende is, dan kan de kop helemaal buiten de kom komen te liggen. Verder kunnen er botwoekeringen ontstaan rond de kop en de kom door abnormale slijtage van het gewricht.

Symptomen

Honden met HD kunnen er behoorlijk hinder van ondervinden. De verschijnselen die men op merkt zijn;
- moeilijk opstaan, soms met pijn.
- doorzakken van de achterhand.
- vooral na rust een stijve achterhand.
- kreupelheid in een of beide achterbenen.
- koehakkige stand ( dan worden de hakken maar binnen gedraaid ).
- slechte conditie, snel gaan liggen en niet willen spelen of wandelen.
- Huppen als een konijn, alsof de achterpoten de voorpoten niet bij kunnen houden.
Om echter voor 100% er zeker van te zijn dat een hond last van heupdysplasie heeft, dit zal door middel van een röntgenfoto moeten blijken. Aan de hand van röntgenfoto kan de dierenarts zien of er sprake is van HD en in wat voor mate.

Preventie

In veel gevallen is HD wel te behandelen, echter is het niet te genezen. Als een heup misvormt is, kan dit niet meer ongedaan gemaakt worden. Als de hond geen klachten heeft, kan hij verder als huishond goed functioneren. Echter zal het probleem wel groter worden als de hond ouder wordt en/of als teveel van de hond geëist wordt.
Men kan HD niet helemaal voorkomen, men kan wel proberen om het ontstaan van HD zoveel mogelijk te beperken. Ten eerste dat er alleen gefokt wordt met honden die goede en gezonde heupen hebben. En dan als de jonge honden opgroeien, goede voeding geven en vooral niet te overmatig belasten van hun heupgewricht. Dit kan men doen door goed op te letten dat de jonge hond niet teveel springt en trekt met het aan de lijn lopen. Wat over het algemeen als slecht staat beschreven voor de heupen is het traplopen..

Beweging

Voor de ontwikkeling van de bekkenspieren is het belangrijk voor de jonge hond "rechtlijnige bewegingen"te maken. Dit houdt in dat de hond in rechte lijn loopt. Zwemmen is voor de hond een zeer geschikte beweging, net als het in een rustige draf naast de fiets lopen. Let op, voor naast de fiets lopen moet de hond wel oud genoeg zijn.
Als de hond plusminus 15 maanden oud is kan men met de hond fietsen. Hou het in de gaten dat de hond wel moe mag worden, maar niet oververmoeid mag raken.
Wanneer de hond plusminus 6 maanden oud is, kan men met de hond fietsen in sukkeldrafje, maar zeker geen lange afstanden.
Naast de geschikte bewegingen heeft men ook de ongeschikte bewegingen voor de opgroeiende hond. Laat de jonge hond niet te vaak achter een stok of bal aan rennen. Omdat hier vaak korte draaibewegingen voorkomen, en niet te vaak tegen u op laten springen. En zoals al eerder genoemd is het traplopen uit den boze.
Men moet het niet overdrijven, er moet wel met een hond gespeeld worden. Zeker met een jonge hond die nog veel moet leren, en een band opbouwt met zijn baas. Denk hierbij alleen aan bovenstaande punten.

Voeding

Wanneer de hond een complete voeding krijgt, dan heeft hij geen behoefte aan extra vitaminen en mineralen. Als men dit wel doet, dan heeft het een averechtse werking. Vandaag aan de dag hebben de complete de juiste verhoudingen en hoeveelheden van bijvoorbeeld, vitaminen, kalk en fosfor. Dat de juiste  verhoudingen er in zitten, dit is wettelijk verplicht.
Het is belangrijk om de aanwijzingen van de fabrikant aan te houden wat betreft de hoeveelheid van de te verstrekken voeding. Want als de hond overgewicht heeft of te hard groeit, heeft dat nadelige invloeden wat betreft heupdysplasie.