Duitse herdershond

Duitse herdershond

Algehele informatie

Lang geleden waren de Duitse herdershonden, de steun en toe verlaat van de herders. Ze beschermden de kuddes tegen roofdieren. De belangrijkste taak van deze herdershonden was het bewaken van de kudde. Als een wolf de kudde naderde, moest de herdershond, de wolf verjagen.
De Duitse herdershonden in die tijd, waren erg goed in die taak. Ze waren waakzaam, onverschrokken, onvermoeibaar en bereid tot vechten. Hij is terughoudend tegenover vreemden, maar trouw aan zijn baas. De kop van een Duitse herder heeft een levendige en trouwe uitdrukking. Het dier is voortdurend waakzaam en onbevreesd.
Hij wordt veel gebruikt als politiehond, reddingshond, waakhond en blindengeleidehond. De Duitse herder is van zeer oude afkomst: hij stamt uit de tijd van de eerste Europese herdershonden.
In de vorige eeuw was de Duitse herder zo populair, dat het ras in karakter en gezondheid achteruit ging door het onzorgvuldig fokken. Maar door de strenge eisen van de rasvereniging, wat betreft karakter, uiterlijk en gezondheid, heeft dit hondenras weer een goed niveau bereikt.




Duitse Herder verzorging

 Historie

In Engeland werd de eerste Elzasser-hond ( de Duitse herdershond ), door een veteraan uit de eerste wereldoorlog ingevoerd. De hond werd Elzasser- wolfshond genoemd, afgekort Elzasser. Zoals bij veel hondenrassen, is de uiterlijk van de hond in loop van de eeuwen gewijzigd. Onze voorouders interesseerden zich niet zo veel voor het uiterlijk van hun honden. De dieren moesten geschikt zijn voor het werk.

In 1899 werd de 'Vereniging voor de Duitse Herdershond"opgericht, waarvan Herr Mayer voorzitter was. Die werd later opgevolgd door Ritmeester Von Stephanitz, een van de beste kenners van dit ras.

De oorspronkelijke honden uit de Elzas, waren grote honden met een zware vacht en hangende oren. De oude rassen uit Frankenland en Thuringen waren kleiner, wolfsgrijs en met staande oren. Door verschillende fokprogramma's met deze drie typen honden, kon er zowel een mooie als intelligente hond ontstaan.

Hierdoor zag Von Stephanitz zijn droom uitkomen, zijn geliefde Duitse herder.



 zwarte duitse herder



 Algemeen uiterlijk

De Duitse herdershond is een middelgroot, goed gespierde en krachtige hond. De hond komt van oorsprong uit Duitsland. De reu heeft een schofthoogte van 60-65 cm, en een gewicht van 30 tot 40 kg. De teef bereikt een schofthoogte van 55 -60 m, en worden 22 tot 32 kg.
Zijn kop heeft een levendige en trouwe uitdrukking, en is wigvormig. De oren zijn middelgroot, meer breed dan lang, breed aan de basis en spits toelopend. Amandelvormig zijn de ogen, die donker van kleur moeten zijn en niet mogen uitpuilen. Deze kop staat op een sterk, lang en gespierde nek. De Duitse herder heeft een lange staart, die reikt tot de hak.
Verder heeft de Duitse herder een opmerkelijke uithoudingsvermogen, zijn gang is  soepel en harmonieus. Hij heeft een sterke bek, met een goed ontwikkeld gebit, met 42 tanden.
De hond heeft een schaargebit, de snijtanden van de bovenkaak valt als een schaar over de onderkaak heen. De neus van de Duitse herder moet altijd zwart zijn.



Verschillende kleuren Duitse herders

Vacht

Elke willekeurige kleur kan de Duitse herder hebben, behalve wit is niet toegelaten. De meest voorkomende kleuren zijn: zwartbruin, zandkleurig, zwart-goudkleurig en wolfsgrauw. Ook zijn er Duitse herders die compleet zwart zijn. Als de hond kleine witte onopvallende borstvlekken heeft, is dit toegestaan, maar niet gewenst.
De kleur wit wordt niet erkend bij de Duitse herdershonden. Maar in Canada en Amerika werd de witte herder gefokt, de Amerikaanse Canadese herder. De lichaamsbouw en schofthoogte is hetzelfde als van de Duitse herder. De hoeking van de achterbenen zijn niet zo extreem.
Stokhaar; hebben ongeveer 6 cm lange dekharen met ondervacht, de bovenvacht is hard en goed gesloten. Deze honden hebben een wat vollere broek en staart. Er is vrijwel geen klitvorming, echter in de verharingsperiode veel haaroverlast.
Langhaar; lang stokhaar daarvan zijn de dekharen langer dan 6 cm, tussen het dekhaar zit de ondervacht. In de verharingsperiode is de vacht veel verzorging nodig, anders ontstaan er klitten.



Duitse Herder pups

Pups

Voor een hond geldt een draagtijd van 57-72 dagen, gemiddeld gaat men uit van 62 dagen. Als de pups geboren zijn, kunnen ze de fokker na de zevende week verlaten. Een goede fokker zal de Duitse herderpups niet eerder weg laten gaan.
Dan breekt er voor de nieuwe eigenaar van de pup een drukke tijd aan. De pup moet wennen aan de nieuwe omgeving, zindelijk gemaakt worden, wennen aan het dragen van een halsbandje. Zeker in het begin moet men de pup kleine stukjes lopen, met het uitlaten. Met kalmte, duidelijk en liefde voor de hond zal dit geen probleem zijn. Aangezien de Duitse herder een slimme en leergierige hond is.
De primaire socialisatiefase ligt tussen de derde en twaalfde week. De eerste stuk gebeurt bij de fokker, het laatste stukje bij de eigenaar. Na de twaalfde week komt de secundaire socialisatiefase. Deze fases zijn zeer belangrijk voor de vorming en gedrag van de hond.
Tussen de vijfde en zesde maand komt de pubertijd, zijn ze zogenaamd vergeten wat ze geleerd hebben. Maar met een stukje geduld en duidelijkheid, pakt de leergierige hond de dingen zo weer op.

Gezondheid

Helaas komen er bij deze hondenras ook ziektes voor. Waaronder heupdysplasie, in de volksmond vaak HD genoemd. Bepaalde rassen zijn gevoelig hiervoor, waaronder de Berner Senner, Golden Retriever en de Duitse Herder.
Heupdysplasie zit in de bekken waarvan de heupkom niet goed in past, een ontwikkelingsstoornis. In de regel is de heupkom te ondiep. Dit heeft tot het gevolg dat de hond moeilijk en stram gaat bewegen. Tevens heeft het vervroegde slijtage ( atrose ) van het kraakbeen in de gewrichten tot gevolg. Ten dele is HD erfelijk, maar ook kan de voeding in de beginjaren een rol spelen. Door de pijn die de hond heeft, wordt hij minder actief. Dit heeft als gevolg dat de ontwikkeling van de spiermassa rond de gewrichten achter blijft.

Duitse herder hulphond

Gebruik

Om de hond te gebruiken als waak en verdedigingshond, moet de hond over moed, strijdlust en hardheid  bezitten. Verder moet de hond wat betreft zijn karakter zelfverzekerd, evenwichtig en goedaardig zijn.
De Duitse herder is een van de populairste hondenrassen, die zeer goed als familiehond kan dienen. De Duitse herder houdt van werken, en laat zich makkelijk voor ieder doel africhten.
Er zijn dan ook vele verschillende soorten hondenverenigingen, waar men met de Duitse herder terecht kan.

Oudduitse herdershond

Algehele informatie

De Oudduitse herder is ontstaan uit de Duitse herdershond. De herder is een mooi en sterk gebouwde herder. Het verschil tussen de Oudduitse herder en Duitse herdershond is het verschil in lengte van de vacht.
Verder loopt de ruglijn van de Oudduitse herder recht, terwijl die van de Duitse herder schuin afloopt. De hond is intelligent, moedig en zelfverzekerd. Men kan de Oudduitse herder inzetten als politiehond, blindengeleidehond, reddingshond, hulphond of als familiehond.



Oudduitse herder

Algemeen uiterlijk

De Oudduitse herder is middelgroot, stevige gespierde en krachtige hond met een brede en sterke rug. De reu bereikt een schofthoogte van 60 tot 65 cm en wordt 30-40 kg. En de teef 55 tot 60 cm en wordt 22-32 kg.
De herder heeft een wigvormige hoofd, met amandelvormige ogen. Die niet mogen uitpuilen, en donker of lichtbruin van kleur zijn. De oudduitse herder heeft sterk ontwikkelde kaken, waar 42 tanden in staan. De hond heeft een schaargebit. Verder heeft de herder een zwarte neus, en is de bovenkant van de snuit recht. De lippen zijn donker van kleur en sluitend. De nek is sterk en gespierd, zonder halskwab. De staart is gepluimd en komt voorbij de hakpees.

Vacht

Ook bij de Oudduitse herder is de kleur wit niet gewenst. De herder komt voor in de kleuren zwart met roodbruin, goudbruin tot lichtgrijs. Geheel zwart, geheel grijs, grijs met donkergrijs met wolkjesmotief, zwarte zadel en masker.
De Oudduitse herder heeft een vacht die langharig is, middelgrof haar met een wollige ondervacht.



pups oudduitse herder