Glaucoom

Glaucoom

Groene staar

Glaucoom ook wel "groene staar "genoemd is een oogaandoening. Deze aandoening kan zowel bij de mens als ook bij honden voor komen.
Er zijn drie vormen van deze oogziekte, namelijk primair,secundair en absoluut glaucoom. Bij primaire glaucoom is er geen ziekte van het oog aan vooraf gegaan. Bij een eventuele ziekte van de hond, kan secundaire glaucoom ontstaan.
Wanneer er sprake is van glaucoom, dan heeft de hond last van een verhoogde druk in zijn oogbol.
Deze druk komt omdat er in verhouding teveel vocht in de voorste oogkamer zit. Heel simpel gezegd kan men stellen dat de verhouding tussen de afvoer en aanmaak van het kamerwater verstoord is. Omdat de druk dan te hoog wordt in de hond zijn oogkamer, komt er druk op de patiënt zijn oogzenuw. De kans is dan aanwezig dat de weefsels kapot gedrukt worden. Met als het resultaat dat er dan gezichtsvelduitval ontstaat. Vooral als het netvlies kapot gaat, zit achterin het oog. Dan is de hond blind, dit is dan ook niet meer te verhelpen.
Soms kan men verschijnselen van glaucoom herkennen aan een blauwachtige waas voor de oog of ogen. Ook is het mogelijk dat de beide pupillen ongelijk zijn.

glaucoom bij honden

Wie/hoe

Glaucoom kan zowel bij jonge honden als bij oudere honden voorkomen. Verder komt glaucoom op verschillende manieren voor. Het kan heel geleidelijk dat de hond het krijgt. Er is echter ook mogelijk dat het acuut optreedt. Dan heeft de hond veel pijn en last van misselijkheid. De hond zal ook minder of zelfs slechter gaan eten. Over het algemeen zal de hond slomer zijn dan normaal en ook wat meer slapen. Noodzaak is dat er dan gauw actie ondernomen moet worden door de dierenarts of oogarts. Omdat anders de kans groot is dat er blijvende schade blijft aan het gezichtsvermogen van de hond.
De oogarts kan de oogdruk meten bij de hond. De oogarts kan met behulp van een preciesie meting, de juiste diagnose stellen.

 oog van een hond

Medicatie

Groene staar of te wel glaucoom kan men met verschillende medicatie behandelen. Zo zijn er oogdruppels die de aanmaak vermindert van het kamerwater. Ook kan met een bepaalde oogdruppel het zeefje "ontstoppen ", waardoor de druk ook weer afneemt in het oog. Verder kan men soms nog door een bepaalde therapie toe te passen, de oogdruk verminderen.
Verder is het soms nodig om de hond te verzorgen met zalf wat antibioticum bevat. Dit is weer nodig om de oogbol van de hond te beschermen tegen infecties. Als hond echt veel pijn heeft geven ze vaak tabletten of druppels, die men door het eten kan doen. Met als het doel, de pijn te verminderen voor de hond.
Wanneer erbij de hond glacoom geconstateerd is, zal hij zolang hij leeft medicatie hiervoor moeten gebruiken. Er is tot op heden nog geen middel of andere opties gevonden, om glaucoom te genezen.

Fokken

Men heeft in Engeland uitgebreid onderzoek gedaan naar het fokken met honden waarvan de kamerhoek afwijkt. Uit deze onderzoek kwam duidelijk naar voren, dat het probleem behoorlijk afneemt. Als men niet meer fokt met de honden die deze afwijking hebben.
Algemeen gezegd moet men niet fokken met honden die primaire glaucoom hebben.
Enkele rassen waar deze erfelijke oogafwijking voorkomt zijn onder ander, de Hollandse herder, Shar Pei, Duitse dog, Bouvier, Basset, Amerikaanse Cocker spaniel, Beagle en Flatcoated retriever.

Laplandse Herdershond

Laplandse Herdershond

Algemene informatie

De Lapinporokoira, oftewel de Laplandse Herdershond is een zeer zelfstandige hond die een consequente baas nodig is. Van nature straalt deze hond een groot zelfvertrouwen uit. Hij is over het algemeen een vriendelijke hond, die wat zijn gedrag betreft zeer rustig en beheerst overkomt. Als men de hond op jonge leeftijd goed socialiseert, kan hij met in principe goed overweg met andere dieren. Waar men wel rekening mee moet houden is, dat hij uw eigen kat wel accepteert. De kat van bijvoorbeeld de buren zal hij weg jagen. Omdat deze niet tot zijn roedel behoort.
De Laplandse Herdershond hecht zich behoorlijk sterk aan zijn baas, maar ook aan de andere huisgenoten. Verder zijn deze honden over het algemeen zeer waaks. Maar van een waak en verdedigingshond is absoluut geen sprake. Hij zal zich behoorlijk laten gelden als het om het blaffen gaat. maar zal zeker niet gauw gaan aanvallen en bijten. Het blaffen heeft als doel om zijn baasje te waarschuwen voor eventuele onraad.
De Laplandse Herder is een hond die veel energie in zich heeft. Dus wil deze hond graag een baas die van een lange wandeling houdt. Wanneer deze hond zich buiten goed kan uitleven, zal hij binnenshuis een geweldige huishond zijn. Deze hond is tevens een acrobaat, moeilijke hindernissen zijn geen probleem. Hij wordt dan ook wel eens vergeleken met een klimgeit. Verder kan deze hond rechtstandig omhoog springen.
Het is een hondenras die veelal voorkomt in Finland, daar buiten komt men zelden een Laplandse Herdershond tegen.

Laplandse Herdershond gezondheid

Historie

De Lapinporokoira komt uit Finland. Vroeger werd deze hondenras gebruikt door de Saami voor de visserij en jacht. Op een gegeven moment gingen de Saami omturnen van een jagend volk naar een herdersvolk. Hierdoor ging men de Laplandse Herdershond anders selecteren. Men ging meer de honden selecteren die geschikt waren voor het herderswerk.
Deze hond werd gebruikt voor het hoeden van een kudde rendieren. Dit gebeurde veelal in het veelal met sneeuw bedekte Lapland. De naam zegt het al, Laplandse Herdershond.

Algemeen uiterlijk

Men geeft aan dat voor de reu een ideale hoogte 51 centimeter is, voor de teef is dit 46 centimeter. Voor zowel de teef als de reu van de Laplandse geeft men aan dat er 3 centimeter afwijking wordt getolereerd. De volwassen Laplander bereikt een gewicht van tussen de 25 en 30 kilogram.
De snuit van deze hond is een ietsje korter dan de schedel. Op zijn hoofd heeft deze hond spitse staande oren, die normaal wat betreft lengte zijn. Ze staan wijd uit elkaar en zijn overvloedig bedekt met haar in de binnenkant van de oren. In deze hond hoofd staan ogen die ovaal van vorm zijn, Die wat betreft kleur donker zijn. Deze kleur moet echter wel in harmonie zijn met de kleur van zijn vacht.
Verder is de Laplandse Herdershond in het bezit van een schaargebit, met sterke kaken en tanden.
De staart overvloedig bedekt met haar, en is gemiddeld wat betreft de lengte. Wanneer de hond in rust is hangt zijn staart naar beneden. Wanneer de Laplander in beweging komt, houdt de hond zijn staart licht gebogen.

Laplandse Herdershond vacht

Vacht

De kortharige vacht van de Lapse Herdershond is makkelijk in onderhoud. Wanneer men de hond regelmatig borstelt, zal zijn vacht in goede conditie blijven. Alleen in de lente komt de vacht van de Laplandse Herdershond in de rui. Dan is het raadzaam om de vacht van de hond dagelijks onderhanden te nemen. Op die manier is de hond zijn dichte wollige ondervacht sneller kwijt.
Deze ondervacht kan verschillende kleuren hebben, namelijk zwart en van bruin tot grijs-achtig. De hond zelf is in verschillende tinten, zwart van kleur. De kleuren grijs en donkerbruin worden ook toegelaten.

Pups

Wat belangrijk is bij deze hondenras, dat men de hond consequent opvoedt. Maar dit geldt voor veel meer hondenrassen. Wat wel belangrijk is in het leven van de pup van de Laplandse Herdershond, is het blaffen. Van nature mogen ze graag blaffen. Als men hier niet meteen mee aan de slag gaat, loopt men het risico dat men een zeer blafferige hond in huis heeft. Echter leren ze snel en is het over het algemeen goed te beperken.
Waar men rekening mee moet houden als men een pup heeft van deze hondenras. Ze zijn erg goed in het klimmen. Ze klimmen echt overal bovenop als ze de kans krijgen.
In het noorden van Finland worden ze nog gebruikt als herdershond. Een jonge Laplandse Herdershond wordt dan gesocialiseerd door de herder zelf. Dit doet hij door de hond overal onder zijn arm mee te nemen. Wanneer de herder naar bijvoorbeeld de keuken of toilet gaat, de hond gaat mee. Zo bouwt de herder een sterke band op met de dan nog jonge hond. Dit is van belang als de hond zijn werk moet doen in de kudde. De jonge hond is dan erg gericht op zijn geleider, van de oudere honden leert de Laplandse Herder wat hij moet doen.

Laplandse Herdershond pup

Gezondheid

De Laplandse Herdershond is een ras dat over het algemeen weinig problemen heeft met zijn gezondheid. Heel af en toe komt men heupdysplasie ende erfelijke oogaandoening PRA tegen. Maar dit is heel sporadisch.

Dat de Laplander wel een gezonde hond moet zijn blijkt wel uit het werk wat ze deden in het verleden. Een kudde rendieren kan per dag wel een afstand van tussen de 75 en 150 kilometer afleggen. Zodoende moet deze hond over een groot uithoudingsvermogen bezitten.

Gebruik

Vroeger werd de Laplandse Herdershond gebruikt door de Saami. Men vermoedt dat de Saami de oorspronkelijke bewoners zijn van Noord-Scandinavie. Deze nomaden leefden in Noorwegen, Zweden, Finland en Rusland.
In het begin werd de Laplandse Herdershond gebruikt voor de jacht op zowel groot als kleinere wild. Bijvoorbeeld op de marter, eekhoorn, beer, wolf en rendier. Later werden deze honden gebruikt om rendieren te hoeden. Dit ging in het begin niet zonder slag of stoot. Men schaafde in het begin de hoektanden af, of deze werden helemaal verwijderd. Dit alles werd voorkomen om de rendieren niet te beschadigen of te verwonden. Op een gegeven moment werd het hoeden van rendieren overgenomen met behulp van helikopters en sneeuwscooters.
De Laplandse Herdershond bis een veelzijdige hond, aangezien hij ook nog als trekhond voor de slee werd gebruikt.
Tegenwoordig worden ze gebruikt in verschillende vormen van hondensport. Ze zijn enorm geschikt voor Agility.

DNA-test

DNA-test

Verplichte test

Vanaf 1 Juni 2014 komt er een DNA-test voor puppy's van rashonden. Deze DNA-test is niet op vrijwillige basis, maar verplicht. Hiertoe hebben de fokkers van rashonden besloten om dit in te voeren. Met als het doel om de gezondheidsproblemen die er zijn met de rashonden met extreme uiterlijke kenmerken.
Met het invoeren van deze verplichte DNA-test, zullen de problemen die er zijn niet direct opgelost worden. Maar men heeft wel de verwachting dat men over vijf jaar wel al bepaalde verbeteringen zullen zien.

 Databank

Alle gegevens van de pups worden verwerkt in een databank. In deze databank worden de afkomst en verwantschap ingevoerd van alle pups van rashonden, die na 1 juni 2014 geboren zijn.
Aan de hand van de gegevens van deze databank, kan men de afstamming controleren van de honden. Verder kan men de universiteiten onderzoek laten doen hoe de ziektes overgaan op de volgende generaties. Met de gegevens zouden de universiteiten, waarschijnlijk naar een oplossing kunnen zoeken voor bepaalde gezondheidsproblemen.

Engelse bulldog

Inteelt

De gezondheidsproblemen met de rashonden komt onder ander door inteelt. Men heeft te lang en met te weinig verschillende honden gefokt. De rest van de gezondheidsproblemen komt doordat men honden van verschillende rassen gingen kruisen. Dit had tot doel om het uiterlijk van bepaalde honden te veranderen. Bijvoorbeeld om meer rimpels, een plattere snuit of een kleinere kop te krijgen.
Bijna alle rasverenigingen zijn aan gesloten bij de Raad van Beheer op Kynologisch gebied. Deze Raad van Beheer, erkent nu ook dat er in het verleden fouten zijn gemaakt. Met de fouten doelt men, het inzicht op inteelt.

Voorbeelden

Hieronder staan voorbeelden beschreven van hoe bepaalde hondenrassen in de loop van de tijd, wat betreft uiterlijk veranderd zijn. Bepaalde veranderingen geven dan ook gezondheidsproblemen voor de hond.

Sint-Bernard:
In het verleden was de Sint-Bernard een werkhond, maar is voor dat onderdeel nu te log en te groot.
Ook raakt de Sint-Bernard gauw oververhit als deze hond zwaar werk moet verrichten.
Deze hondenras heeft in de loop van de tijd een plattere snuit en overtollige huid gekregen.

Boxer:
De Boxer heeft bij warm weer veel moeite met het reguleren van zijn temperatuur. In de loop van de jaren heeft de Boxer een kortere kop met een plattere snuit gekregen.
Wat betreft de hond zijn gezondheid is hij gevoelig geworden voor tumoren, knieën en rug.

de Boxer vroeger en tegenwoordig

Teckel:
Vergeleken met vroeger en nu, heeft de Teckel een veel langere rug en nek gekregen. Verder staat zijn borstkas veel verder naar voren, en zijn de pootjes korter geworden.
De gezondheidsproblem met de Teckel zijn problemen met de tussenwervel in de rug, groeiproblemen, met het zicht en problemen met de poten.

Bassethond:
In de loop van de jaren is de Bassethond lager geworden, zijn oren zijn veel groter geworden. Verder is de vorm van deze hond zijn achterpoten veranderd. Ook vaak komt men bij de Bassethond wervelproblemen en geïrriteerde en rode ogen tegen.

Mopshond:
De Mopshond heeft allerlei gezondheidsproblemen. Zoals problemen met zijn gebit, hartproblemen, hoge bloeddruk, ademhalingsproblemen en ontsteking van zijn huid.
Vergeleken met de Mopshond van vroeger, heeft hij nu een veel kortere schedel.

Engelse bulldog:
De geleerden beweren dat er geen gezonde Engelse bulldogs bestaan. Met dit ras schijnt van alles mis te zijn, alle denkbare ziektes komen voor bij deze hondenras. Over het algemeen worden ze niet ouder dan zes jaar. Het is zelfs zo bij de grote bulldog dat ze hulp nodig zijn bij het bevallen. Als ze al in staat zijn om te paren.

Duitse herder vanuit het verleden

Duitse herder:
Tegenwoordig wordt de Duitse herder gerekend tot de middel grote honden. In tegenstelling tot vroeger, toen behoorde de Duitse herder tot de groep grote honden.
De moderne herder loopt schuin af en is door zijn poten gezakt. Waardoor de samenwerking van de spieren verstooord is.

Bull terriër:
Ook de Bull terriër is veranderd in zijn uiterlijk. Tegenwoordig heeft deze hond een veel dikkere buik en andere vorm schedel. In het verleden was deze hond veel atletischer.

Maagkanteling

Maagkanteling

Grotere hondenrassen

Bepaalde hondenrassen zijn gevoelig voor een kanteling van de maag. Met name de grotere hondenrassen zoals bijvoorbeeld de Duitse Dog, Duitse herder en de Berner Sennen, zijn hier gevoelig voor.

Men noemt de maagkanteling ook wel maagdilatatie of maagtorsie.
Het risico doet zich voor wanneer de hond een behoorlijke hoeveelheid droge hondenbrokken heeft gehad. Vaak gaat de hond na het eten van zijn brokken, water drinken. Hierdoor kunnen de hondenbrokken gaan zwellen. Wanneer de hond te snel na het eten gaat spelen en rennen, ontstaat er gasvorming in de maag.

Men kan een maagtorsie herkennen wanneer een hond vlak na het eten in de problemen komt. De hond zal met een gestrekte kop naar voren en beneden houden. Het lijkt of hij moet braken, echter komt er niks. Verder zal de hond steeds willen gaan staan en lopen. En er pijnlijk en er benauwd uitzien. Vrij snel zal ook de buik opzwellen en hard worden.

Preventief

Men kan de hoeveelheid voer die de hond daags nodig heeft, verdelen over bijvoorbeeld vier porties. Zodat de hond zijn maaltijd in kleinere porties naar binnen krijgt, Wat betreft het drinken, dit kan men ook wat meer over de dag heen verdelen. Verder kan men voordat de hond zijn eten krijgt, eerst met de hond gaan wandelen. En dan na het eten de hond met rust laten.

de maag van een hond

de Maag

De maag van de hond is een zakvormig orgaan, met een ingang en een uitgang. Aan de ingang zit de slokdarm en aan de uitgang zit de twaalf-vingerige of dunne darm verbonden. De maag ligt op de bodem van de buik achter het middenrif. Eigenlijk hangt de maag van de hond vrij in de buikholte.

Gas

Wanneer er door omstandigheden plotseling veel gas geproduceerd wordt. Meer dan door middel van boeren of de darmen afgevoerd kan worden. Dit komt omdat de maag van de hond gaat draaien om zijn as  ( torsie ). Echter wordt er zodoende de in en uitgang "dichtgedraaid ", waardoor het gas geen kant meer op kan. Dan heeft de maag van de hond de neiging om te gaan   "stijgen ", net als een ballon.
In plaats van een slappe "zak ", is de maag nu net als een enorme opgepompte basketbal geworden.

overzicht maagtorsie

Gevolgen

De gevolgen van een maagkanteling zijn groot en levensbedreigend voor de hond. De maag zal via het middenrif op het hart drukken, hierdoor zal de bloedvoorziening van het hartspier in gevaar komen. Verder draait de milt bij een draaiing van de maag mee. Hierdoor worden de vaten afgeknepen en zal de milt op een gegeven moment afsterven. Ook zal er geen bloed meer stromen door de bloedvaatjes in de maagwand, door de enorme wandspanning.
De hond kan maar op een manier deze aandoening overleven. dat is als u snel als mogelijk met de hond bij de dierenarts bent, zodat de dierenarts snel kan ingrijpen.
De dierenarts zal proberen om de maag van de hond te legen en te spoelen. Dit gaat via een slang die men de hond laat inslikken om de maag te sonderen. Wanneer dit niet lukt zal hij proberen om de druk te laten afnemen via een punctie met een naald.

Herhaling

Wanneer de hond de maagkanteling overleeft, zal men tijdens de buikoperatie de maag weer terugdraaien en aan de buikwand vastzetten. Hierdoor is de kans op herhaling behoorlijk kleiner geworden, maar nog altijd mogelijk.
De dagen erna kunnen er altijd nog complicaties optreden. Dat heeft te maken dat er mogelijk schade is ontstaan aan het hart, maagwand, lever en/of de nieren.

Terrier Brasileiro

Terrier Brasileiro

Algemene informatie

De Terrier Brasileiro of zoals de officiële naam is Fox Paulisthina. Deze laatste naam betekent " terrierachtige kleine hond uit Sao Paulo ". Dit is in principe de stad die een belangrijke rol speelt van deze hondenras.
Het is een hond die veel temperament heeft. Hij is zeer alert en actief en een zeer vriendelijke hond. Tegenover vreemden wil deze hond over het algemeen wel een beetje terughoudend zijn. Waar men zeker rekening mee moet houden met deze hond is zijn passie voor de jacht. Deze passie is nog meer aanwezig dan bij de meeste Terriers.
Deze hondenras is zeer gehoorzaam, aanhankelijk, trouw en liefdevol aan zijn gezin. De Terrier Brasileiro stelt wel als eis, dat hij zijn beweging krijgt. Hij is absoluut niet geschikt om te vaak en/of te lang in huis te zijn. Hij heeft graag een actieve baas, die veel met hem gaat lopen en spelen. Wanneer de hond te weinig beweging krijgt is de kans aanwezig dat hij gaat blaffen, janken, spullen gaat verbijten en allerlei andere wangedrag gaat vertonen.
Ze staan er bekend om dat ze in enkele minuten een gat onder de omheining door kunnen graven. Deze hond is een kunstenaar in het ontsnappen.

Terrier Brasileiro gezondheid

Historie

De Terrier Brasilero komt van oorsprong uit Brazilië. Het is een van de grootste landen uit Latijns Amerika. Toch is het bijzonder dat een grote land als Brazilie maar zes nationale hondenrassen heeft.

De basis van de ontwikkeling van het ras Terrier Brasilero ligt in Europa. Dit omdat kolonisten, emigranten en veroveraars een belangrijke rol hebben gespeeld in Brazilië. Deze eerder genoemden kwamen dan ook voornamelijk uit Japan, Italië, Duitsland, Portugal, Spanje en Polen. Deze bevolkingsgroepen namen hun honden mee naar hun nieuwe leefomgeving in Brazilie.

Verder hebben later Braziliaanse studenten, die voornamelijk in Engeland en Frankrijk studeerden Terriers meegenomen naar hun thuisland. Dit waren veelal kleine Engelse terriërs en foxterriers, die zich vermengden met de daar aanwezige lokale terriërs.
Zelden komt men een Terrier Brasileiro tegen in Europa, over het algemeen worden ze gehouden in Zuid-Amerika.

Algemeen uiterlijk

De reu bereikt een schofthoogte van 35 tot 40 centimeter, en de teef 33 tot 38 centimeter. Wat betreft zijn gewicht, maximaal wordt deze hond 10 kilogram. De hond staat hoog op zijn benen en zijn hoofd is driehoekig van vorm. De ronde ogen van de Brasileiro staan goed uit elkaar en zijn zo donker mogelijk van kleur. De driehoekige oren staan wijd uit elkaar en zijn hoog aangezet. Ze worden halfstaand gedragen met een vouw naar voren.
De Terrier Braseileiro heeft nog al lange voeten. Men noemt dit ook wel " hazevoeten ". In Brazilië wordt de hond zijn staart gecoupeerd, iets wat in Europa absoluut verboden is. In Europa draagt deze hondenras een staart die laag is aangezet. Deze staart mag de hond vrolijk dragen, maar mag absoluut niet over de hond zijn rug krullen. Verder mag de staart van deze hondenras niet lager hangen dan zijn hakken.

Terrier Brasileiro vacht

Vacht

De vacht van de Terrier Brasileiro is zeer kort, zacht en dun .Het is voldoende wanneer men de hond zijn vacht een keer per week borstelt. De Brasileiro zijn vacht hoeft men niet te trimmen.
In voorkeur heeft deze hondenras wit met bruine,zwarte of blauwe aftekeningen. Bepaalde aftekeningen zijn bij deze hond verplicht, zoals aan de rand van de oren of in de oren. Verder boven de ogen en aan beide zijkanten van zijn voorsnuit.

Pups

Wanneer men de pups van deze hondenras goed socialiseert, dan kunnen ze later goed overweg met kleine kinderen en dieren. Verder is de beste aanpak om deze hond op te voeden door middel van training met veel beloning. Wanneer men teveel kritiek tegen over de hond heeft, kan dit negatief werken naar de hond toe. Wel is het zeer raadzaam om consequent te zijn tegen over de hond.

Terrier Brasileiro pup

Gezondheid

De Fox Paulistinha staat bekend als een zeer gezond ras, en hebben over het algemeen weinig gezondheidsproblemen. Heel af en toe komt men epilepsie, leverziekte, glaucoom, ontwrichte knie en problemen met zijn gebit tegen.
Over het algemeen bereiken ze een leeftijd van tussen de twaalf en veertien jaar.

Gebruik

De Terrier Brasileiro werd in het begin gebruikt als jachthond op kleine ongedierte. Deze hondenras kan zowel als eenling en in groepsverband goed werken. Hun jachttechniek is simpel maar zeer doeltreffend. Ze jagen hun buit net zo lang op totdat het uitgeput raakt. Dan wordt hun buit omsingeld en slaan ze toe.

Verder zal een vreemdeling niet ongemerkt in U buurt komen. Ze zijn zeer attent en waaks en zullen absoluut aanslaan. Verder is deze hondenras geschikt voor behendigheid en als gezelschap hond.

Bordeaux Dog

Bordeaux Dog

Algehele informatie

De Bordeaux Dog heeft een woest en indrukwekkende uiterlijk. Toch is deze hond zeer rustig en zachtmoedig. Die het allerliefst bij zijn baas op schoot kruipt. Deze hondenras is zeer moedig, eerlijk en trouw aan zijn eigen mensen. Verder zal deze hond er alles aan doen om aandacht van zijn baas te krijgen. De Bordeaux Dog is een zeer aanhankelijke hond, die graag in de buurt van zijn baas wil zijn.
Als men de Bordeaux Dog mee neemt voor een boswandeling, moet men zeker rekening houden met de passie voor het jagen van deze hond.

Historie

De voorouders van de Bordeaux Dog waren Mastiffachtige honden. Deze grote sterke honden kwamen veel voor in Bretagne. Men is de Franse op een gegeven moment gaan kruisen met de nog grotere Engelse Mastiff. Later ging men de oude type Engelse Bulldog er door heen kruisen. De oude type Bulldog was groter dan de moderne type bulldog.
Het woord "Mastiff "werd in de middeleeuwen gebruikt voor alle grote honden die en beschermende of bewakende taak hadden.

Bordeaux Dog

Algemeen uiterlijk

De Bordeaux Dog is een zeer krachtige hond en heeft een zeer gespierd lichaam. Een reu heeft een schofthoogte van 60 tot 68 centimeter en weegt zeker 50 kilogram. De teef van deze hondenras heeft een schofthoogte van 58 tot 66 centimeter en bereikt een gewicht van 45 kilogram.
Deze hond heeft een brede schedel met relatief kleine oren. Deze oren zijn over het algemeen iets donkerder van kleur dan de rest van het lichaam. Verder is de schedel van de reu net zo breed als de schoft, van de teef kan dat iets minder zijn. De neus van de hond is groot en heeft openstaande neusgaten.
De ogen van deze hond staan ver uit elkaar en zijn ovaal van vorm. De kleur van de ogen zijn nootbruin tot donkerbruin. Verder zijn de kaken van deze hond groot en zeer krachtig. De Bordeaux Dog is een ondervoorbijter, dit is een kenmerk van het ras.
Zijn staart is dik bij de aanzet en wordt laag gedragen, en er zit geen bobbel of knik in.

Vacht

De vacht van de Bordeaux Dog voelt zacht aan, en is kort en fijn behaard. De hond is eenkleurig die kan lopen van alle rood tinten, van mahonie tot isabella ( lichtbeige ). Over het algemeen heeft de Bordeaux Dog in omvang een kleine masker, in de kleur zwart of bruin. Bij de honden met de rode kleurtinten ziet men geen masker.

Bordeaux Dog

Gezondheid

Zoals bij zo veel grote honden komt er heup en elleboogdysplasie voor bij de Bordeaux Dog. Verder komt men soms aandoeningen tegen als, groeipijnen, schildklierafwijkingen, oogaandoeningen en problemen met de kruisbanden.

Gemiddeld genomen bereikt de Bordeaux Dog een leeftijd van 8 jaar. Waar men wel ernstig rekening mee moet houden is dat deze hondenras gevoelig is voor maagtorsie of maagdilaties. Men kan een maagtorsie voorkomen door meerdere keren per dag kleinere porties eten aan de hond aan te bieden.
Verder kan deze hond niet zo goed tegen de hitte. Belangrijk is het voor de Bordeaux Dog dat zijn baas hiermee rekening houdt. Op warme zomerdagen is een koele plek zeer aangenaam voor deze hond.

Bordeaux Dog pups

Pup

Na een dracht van gemiddeld 63 dagen worden de pups geboren. Maar de lieve schattige pups worden al gauw behoorlijke grote en sterke honden. Zoals zovele hondenrassen moet men de Bordeaux Dog consequent opvoeden.
Het is zeer belangrijk om deze hond in zijn waarde te laten, maar wel duidelijk zijn het de bedoeling is dat de hond naar zijn baas luistert. Wanneer men de respect van de hond krijgt, zal de Bordeaux Dog een fijne hond zijn voor zijn baas en omgeving.. 

Gebruik

De Bordeaux Dog werd vroeger gebruikt voor meerdere doeleinden, Hij werd gebruikt als waakhond, vechthond, trekhond en slagershond. Tevens werd hij gebruikt als bij de jacht op de wilde zwijn. En als dit nog niet genoeg is werd deze hond in de eerste wereldoorlog gebruikt om gewonde soldaten van het front weg te slepen.

Ter volksvermaak vocht dit hondenras tegen beren, wolven, ezels en stieren. Echter werd in Frankrijk deze gevechten in 1914 verboden.