Wormen

Wormen

Algemeen

Uw hond kan besmet raken met wormen. Het besmet raken dat kan op verschillende manieren gebeuren.
- Door de moedermelk of het oplopen van wormen in de baarmoeder.
- Door het opnemen van vlooien.
- Door het per ongeluk meenemen van besmette eieren die in uitwerpselen zitten. Dit kan meegenomen
  worden in het vacht van uw huisdier en/of aan uw eigen schonen.
- Door het eten van een prooi.

spoelworm

 De spoelworm bij de hond heet Toxocara canis. Deze kan wel 18 centimeter lang worden, en ze leven in de dunne darm van de hond. Deze volwassen wormen komen vrijwel nooit in de ontlasting terecht. Soms komen ze wel voor in de braaksel van de hond,  daarom is het moeilijk te zien of de hond hiermee besmet is. En de eitjes zijn voor de mens met het blote oog niet te zien. Verder zijn de eitjes zeer goed bestand tegen temperatuurschommelingen en schoonmaakmiddelen. Ze kunnen zelfs enkele jaren in staat zijn om infecties te veroorzaken.
De lintworm leeft in de dunne darm, dze worm kan van enkele centimeters tot een meter lang worden. Deze worm bestaat uit een kop, met daarachter een groot aantal segmenten die gevuld zijn met eitjes. Deze achterste segmenten laten los als ze rijp zijn en kunnen dan zelfstandig uit de anus kruipen. Deze segmenten kunnen zichtbaar zijn in de ontlasting van de hond.

De mens

Ook de mens kan besmet raken met wormen, vooral kleine kinderen lopen gevaar bij contact. Dit kan gebeuren door het eten van ongewassen bosvruchten en/of door middel van contact met besmette dieren of plaatsen. Vooral een zandbak kan besmet zijn met wormeieren.
Als de mens eitjes binnen krijgt, dan komen er larfjes vrij die zich gaan verspreiden in het lichaam. En overal waar ze komen veroorzaken ze ontstekingen.

De hond

Als een volwassen hond besmet is verloopt dat vaak zonder symptomen. Vaak kan men het eenvoudig zien in de uitwerpselen van de hond. Verder komt het vaak voor dat ze dan jeuk hebben aan hun anus, braken en aan de diarree zijn.
Een besmette pup wil vaak slecht groeien, terwijl ze wel een dikke buik hebben. Tevens kunnen ze last van diarree hebben of last van maagkrampen hebben.

Preventie

Het is zeker aan te raden om preventieve maatregelen te nemen en uw huisdier regelmatig te ontwormen.
- Was altijd goed de handen, na het spelen in de zandbak, het werken in de tuin en na contact met
    huisdieren.
- Eet geen ongewassen bosvruchten.
- Bestrijd knaagdieren.
- Geen slachtafval voeren aan de hond.
- Dagelijks de uitwerpselen van de hond opruimen.
- Geen contact met loslopende honden, katten en vossen.
- De kattenbak schoon spoelen met heet water.

Ontwormingsschema

Het aanbevolen ontwormingsschema voor honden is als volgt.
- De pups ontwormen op 2, 4, 6 en 8weken. Daarna op 4 en 6 maanden.
- De teef ontwormen voor de loopsheid waarin ze gedekt gaat worden.
- De teef na de geboorte tegelijk met  de pups ontwormen.
- Volwassen honden 4 maal per jaar ontwormen.
- Zogende teven ontwormen met de pups.

Vlooien

Vlooien

Inleiding

Wanneer men een hond of kat heeft, dan kan men last krijgen van vlooien. Deze vlooien kunnen zich in het huis en op de hond of kat nestelen. Deze vlooien kunnen het gehele jaar voorkomen. Deze insecten voeden zich met het bloed van de huisdieren waarop ze zich bevinden. Na deze bloedmaaltijd, legt de vrouwelijke vlo plusminus honderd eitjes per dag op de vacht van de huisdier.
Deze eitjes vallen dan op de grond her en der in het huis. Vooral op de plek waar de hond of kat slaapt kan worden besmet.

levenscyclus van de vlo

Levenscyclus

De levenscyclus van de vlo begint bij een eitje, uit dit eitje komt in minder dan 10 dagen een larve. Deze larven schuwen het licht en verstoppen zich. Meestal verstoppen deze larven zich in het tapijt, kieren, stoelen en spleten van de vloer.
Een larve bouwt een cocon rondom zich heen. Binnen in die cocon zet de larve zich om tot een volwassen vlo. Een jonge vlo kan in ongunstigste tijd, dit is in de winter, tot 140 dagen overleven in haar cocon.
De vlo is het gehele jaar door een bedreiging voor de kat en hond. Omdat het lekker warm is in onze huizen zijn de vlooien zelfs tijdens de winter actief. De warmte is ideaal voor de ontwikkeling van de eitjes, larven en cocons.
Het is mogelijk dat u zelf de eieren van vlooien via uw schoenen naar binnen brengt. Als een van de huisdieren vlooien heeft, dan zijn de eventuele andere dieren die zich in huis bevinden, ook besmet.

hondenvlo

Gevolgen

Bij de mensen blijft de vlo niet op het lichaam zitten, wel kunnen ze bloed gaan zuigen. Bij sommige mensen is het mogelijk dat ze een allergische reactie krijgen van een vlooienbeten.
Verder moet men uitkijken, omdat de vlo de tussengastheer is van de hondenlintworm. Wanneer men onverhoopt de vlo inslikt, kan de mens besmet worden. Zeker is het oppassen met kleine kinderen die graag met een huisdier knuffelt. En zodoende heel dicht met hun gezicht, dicht bij de eventuele aanwezige vlooien is.

De gevolgen bij huisdieren is, dat een vlooienbeet erge jeuk kan veroorzaken. Ook bij een huisdier kan een allergische reactie vertoond worden op een vlooienbeet. De vlooien blijven bij de huisdieren op hun lichaam zitten. Hierdoor gaan de honden en katten zichzelf bijten en krabben. Hierdoor kan huidletsel veroorzaakt worden. Waardoor de huisdier wondjes kan krijgen, die kunnen gaan ontsteken.
Door die ontstekingen kan de hond of kat huidinfecties krijgen, waardoor ze rode en kale plekken krijgen. Wanneer er sprake is van een erge vlooienbesmetting dan kunnen de vlooien zoveel bloed opzuigen, dat de huisdieren bloedarmoede kunnen krijgen. Ook hier is de vlo de tussengastheer van de hondenlintworm.
Wanneer uw huisdier last van vlooien heeft, kunnen er kale plekken ontstaan. Vaak gebeurt dit op de staartbasis. Maar ook is het mogelijk dat dit op de buik en aan de binnenkant van de poten voorkomt.

Behandelen

Wanneer men de huisdier preventief behandelt tegen vlooien, beperkt men de kans op een vlooienbesmetting in uw huis. Er zijn verscheidene middelen op de markt voor het gebruik tegen vlooien. De ene doodt de vlo, zodat de vlooien niet meer kunnen bijten en bloed zuigen. Zo wordt de allergische reactie voorkomen.
Er zijn ook middelen die de larf in de directe omgeving doodt, zo wordt de levenscyclus doorbroken en wordt er een nieuwe besmetting voorkomen. Wanneer men echt een vlooienplaag heeft, moet ook de woning behandelt worden.
Er zijn veel middelen op de markt voor het bestrijden van vlooien, zoals poeder, shampoo, spray, pilletjes en vlooienbanden. Echter het meeste wat er tegenwoordig gebruikt wordt zijn de pippetjes.

Ierse Wolfshond

Ierse Wolfshond

Algemene informatie

De Ierse Wolfshond is de grootste hond die er bestaat. Het is een gezellige hond die trouw en aanhankelijk is ten opzicht van zijn baas en gezin. Voor een leven als kennelhond is de Ierse Wolfshond absoluut niet geschikt. Deze hond wil graag tussen de mensen in leven.
Als waakhond is deze hond niet geschikt, hij is niet waaks en is vriendelijk tegenover voor hem vreemde mensen. Over het algemeen is de Ierse Wolkfshond geen hond die veel blaft. Toch heeft deze honderas een imponerende verschijning.
Een volwassen Wolfshond heeft veel beweging nodig. Verder mogen ze graag graven in de tuin. Ze kunnen enorme gaten in de tuin graven, zo groot dat ze er zelf in passen.

History

De Ierse Wolfshond is een oud ras dat ver terug gaat in de geschiedenis. Er zijn verschillende versies over het ontstaan van deze honderas. De een is dat de Kelten deze honden  meegenomen hebben vanuit Griekenland en Cyprus. Echter werden er voor die tijd in Ierland reeds skeletten gevonden van grote honden. Wat ook nog mogelijk is dat uit deze beide honden een kruising is ontstaan.
De Ierse Wolfshond werd vroeger ook wel Keltische hond, Irish Dog en Big Dog of Ireland genoemd.
Lange tijd was de Ierse Wolfshond een kostbaar bezit in adelijke kringen. Veel waardevolle honden verdwenen op deze manier uit Ierland. Totdat de consul Oliver Cromwell in 1652 een verbod instelde op de uitvoer van deze honden. Dit was ook hard nodig, omdat er een overschot ontstond aan wolven. Men had toen in die tijd, deze hond nodig om op wolven te jagen.

Ierse Wolfshond verzorging

Algemeen uiterlijk

De reu bereikt een minimum schofthoogte van 79 centimeter, en een minimumgewicht van 54 kilo. De teef wordt minimaal 71 centimeter en minimaal 40 kilo. De schedel van deze hond is lang en vlak, met een snuit die lang en middelmatig spits is. Verder heeft deze hond donker gekleurde ogen, en heeft een scharend gebit, echter is een tanggebit ook toe gestaan. Deze hond is een groot en indrukwekkende verschijning.
De Ierse Wolfshond heeft een goed behaarde en lange staart. Deze staart is licht gebogen.

Vacht

De vacht van de IerseWolfshond is ruw en hard op het lichaam. Wat betreft de verzorging van de hond om zijn vacht in goede conditie te houden, is een regelmatige borstelbeurt voldoende. Verder moet deze hond 1 a 2 keer per jaar geplukt worden. Men verwijdert dan met de hand de oude dode haren.
De erkende kleuren van de Ierse Wolfshond zijn grijs, gestroomd, zwart, rood, reekleurig, effen wit en elke andere kleur die bij de Deerhound voorkomt.

Ierse Wolfshond vacht

Pups

Van pup tot mentaal en lichaamelijk volwassen zijn, duurt drie jaar bij deze honderas. Een pup weegt bij de geboorte tussen de 500-800 gram, tien weken later is dit al 12 tot 15 kilo. Dit ras groeit dus zeer snel, het is dan ook heel belangrijk om voorzichtig om te gaan met het bewegingsgestel van de pup. Laat hem niet te veel bewegen of ongecontroleerde bewegingen te maken. Zowel voor een pup als volwassen hond, vermijd het trap lopen. Bij een volwassen Ierse Wolfshond zeker tot een minimum beperken, het liefst helemaal geen trap lopen.

Ierse Wolfshond pups

Gezondheid

Een Ierse Wolfshond is geen ras dat echt oud wordt, gemiddeld worden ze maar 6 a 7 jaar. Verder kampt dit honderas met erfelijke aandoeningen. De meest voorkomende ziektes bij deze hond zijn botkanker en hartaandoeningen. Verder is deze honderas zeer gevoelig voor narcose.
Heupdysplasie komt veel voor bij grote hondenrassen, echter niet bij de Ierse Wolfshond. Wel moet men zeer alert zijn op een maagtorsie. Verder moet men de Ierse Wolfshond doed in de gaten houden, deze hond is namelijk zeer hard voor zich zelf wat betreft pijn. Als hij iets heeft, zal de hond hiervan niet veel van laten merken.

Gebruik

Oorspronkelijk werd de Ierse Wolfshond gebruikt voor de jacht op groot wild. Zoals het edelhert, de eland en de beer. Zoals de naam van de hond het al doet vermoeden werd er ook wolven gejaagd met deze hond. Verder gingen deze honden vroeger mee op kruistochten.
Tegenwoordig wordt deze hond gebruikt als gezinshond.